тұрақсыз мінез

См. также в других словарях:

• долдай — (Монғ.) толқыма, тайсалақ, тұрақсыз (мінез). Айтан сөзге тұрмайтын д о л д а й кісі екенсің (Монғ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• олқылы-толқылы — (Жезқ., Жез.) аумалы төкпелі, тұрақсыз (мінез туралы) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• Әдет — (әдәт) – қоғамдағы адамдардың жүріс тұрысына, тұрмыс тіршілігіне қойылатын бұлжымас қағидаларға айналған моральдық талаптар, жөн жосық, жол жоралғы. Әдеттің қоғамдағы басты функциясы – адамдар арасындағы қатынастарды ретке келтіру. Әдеттің тағы… …   Философиялық терминдердің сөздігі

• мерт — 1. (Гур., Маңғ.) ұстамсыз, тұрақсыз. Шамғұл м е р т адам, уәдесінде тұрмайды (Гур., Маңғ.). 2. мінезі тік, бір беткей, қатты. М е р т жігіт. Дүзген м е р т ағаш, сынбаса майыспайды (Гур., Маңғ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• мәймөңкесіз — сын. ауыс. Қитұрқысыз, бұлтақсыз, жағымпаз сөзсіз. Мен сізбен және мұғалімдермен турашыл, м ә й м ө ң к е с і з қатынаста болдым, менің мінезім сол (Қаз. әдеб., 20.12.1974, 2) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• миықтан — миықта етістігінен жасалған ырықсыз етіс. Бесінші, бір жігіт бар тұйықтанған, Ала көз қалың шашты м и ы қ т а н ғ а н. Өзіне өзі білгенің жөн демес ке, Қорсылдақ, шошқа мінез сияқтанған (А.Үлімжіұлы, Шығ. жин., 2, 416) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі